اسبک‌ ماهی ارکتوس

اسبک‌‌ماهی ارکتوس

نام علمی: Hippocampus erectus

خانواده: Syngnathidae

حداکثر اندازه: ۱۵ سانتیمتر

زیستگاه: دریای اندونزی، فیلیپین، اقیانوس هند، اقیانوس آرام، دریای عمان، هاوایی

تغذیه: گوشت‌خوار

طول عمر: ۱ تا ۴ سال

دما: ۲۲ تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد

شوری آب: ۱.۰۲۰ تا ۱.۰۲۵

اسیدیته آب (pH): ۸.۱ تا ۸.۴

سختی آب: ۸ تا ۱۲

توضیحات

بر اساس ثبت جهانی، ۳۵ گونه مختلف اسب دریایی وجود دارد، هرچند منابع دیگر تعداد گونه‌های موجود را بین ۴۵ تا ۵۵ گونه ارزیابی می‌کنند و همچنان گونه‌های جدیدی نیز یافت می‌شوند. اسب‌های دریایی جزو ماهیان هستند؛ آن‌ها با استفاده از آبشش‌ها نفس می‌کشند و با استفاده از بادکنک شناوری (Swim bladder) می‌توانند شناوری خود را کنترل کنند.

اسب‌های دریایی یک پوشش درهم‌پیچیده دارند که ستون فقرات استخوانی آن‌ها را می‌پوشاند. این موجودات در قسمت دم خود باله ندارند، اما یک باله در پشت و چند باله ریز زیر شکم و روی سر خود دارند که به حفظ تعادل و بهبود عملکرد آن‌ها در هنگام شنا کمک می‌کند.

زیستگاه

اسب‌های دریایی در آب‌های معتدل و گرمسیری در سراسر جهان یافت می‌شوند. زیستگاه‌های مورد علاقه آن‌ها در دریا شامل صخره‌های مرجانی، علف‌های دریایی، خورِ رودخانه‌ای و جنگل‌های حرا است. در زمستان، برای فرار از آب‌وهوای سرد و طوفانی به سمت آب‌های عمیق‌تر حرکت می‌کنند. اسب‌های دریایی از دم خود برای لنگر انداختن به اجسامی مانند جلبک دریایی و مرجان‌های شاخه‌ای استفاده می‌کنند. علیرغم تمایل آن‌ها برای زندگی در آب‌های کم‌عمق، دیدن اسب‌های دریایی در مناطق وحشی دشوار است، زیرا می‌توانند بسیار آرام بمانند و با محیط اطراف خود ترکیب شوند.

تغذیه

اسب‌های دریایی از پلانکتون و سخت‌پوستان ریز مانند آمفی‌پود، دکاپودها و اسفنج‌ها و همچنین جلبک‌ها تغذیه می‌کنند. آن‌ها معده ندارند، بنابراین غذا خیلی سریع از بدنشان عبور می‌کند و خارج می‌شود؛ به همین علت، باید بین ۳۰ تا ۵۰ بار در روز غذا بخورند. همچنین، اسب دریایی دارای یک پوزه بلند است که از آن برای مکش غذا استفاده می‌کند. نکته جالب توجه این است که اگر طعمه بزرگ‌تر از پوزه آن‌ها باشد، می‌توانند پوزه خود را به اندازه طعمه گسترش دهند. آن‌ها قادر به جویدن نیستند و مجبورند مواد غذایی را هنگام خوردن از هم جدا کنند.

رفتار و تولید مثل

اگرچه اسب‌های دریایی از انواع ماهیان محسوب می‌شوند، اما شناگران خوبی نیستند. آن‌ها ترجیح می‌دهند در یک منطقه ثابت استراحت کنند و گاهی اوقات روزها در همان مرجان یا جلبک دریایی باقی می‌مانند. آن‌ها باله‌های خود را بسیار سریع، تا ۵۰ بار در ثانیه، تکان می‌دهند، اما سریع حرکت نمی‌کنند. این موجودات قادر به حرکت به سمت بالا، پایین، جلو یا عقب هستند.

اسب‌های دریایی بینایی عالی دارند و چشمان آن‌ها قادر است به‌طور مستقل در هر دو طرف سرشان حرکت کند. این بدان معناست که آن‌ها می‌توانند همزمان به جلو و عقب نگاه کنند که به‌ویژه برای شکار مفید است.

آمیزش اسب‌های دریایی بسیار رمانتیک و شبیه به یک رقص کلاسیک است. این موجودات برای تولید مثل به یکدیگر نزدیک شده و دم خود را به هم قلاب می‌کنند. جالب است بدانید در زمینه فرزندآوری و تولید مثل، جنس نر آن‌ها به جای ماده، نوزادان را نگهداری و به دنیا می‌آورد. نحوه تولید مثل در اسب‌های دریایی به این صورت است که جنس نر دارای یک محفظه و کیسه در بدن خود است و تخمک ماده را در آن بارور می‌کند. این تخمک‌ها تا رسیدن به رشد نسبی و شکل‌گیری کامل، درون کیسه می‌مانند و پس از سپری شدن این چرخه، آن‌ها را در دریا رها می‌کنند.