ستاره دریایی

دمای مناسب : ۲۲ تا ۲۸ درجه سانتیگراد

شوری آب : ۱.۰۲۰ تا ۱.۰۲۵

اسیدیته آب : ۸.۱ تا ۸.۴

سختی آب : ۸ تا ۱۲

طول عمر : ۵ تا ۳۵ سال

ستاره دریایی از دسته بی مهرگان و از شاخه خارپوستان بوده و بیشتر در آب های گرم اقیانوس آرام و هند یافت می شوند. ظاهر ستاره های دریایی شبیه به ستاره بوده و دارای ۶۰۰۰ گونه هستند. محل زندگی آن ها در آب دریاها و اقیانوس هایی با شوری طبیعی است. این ستاره ها را در سواحل و نواحی که جزر و مد اتفاق می افتد می توان دید.

ستاره های دریایی با داشتن ۵ بخش متقارن به دور محور مرکزی، ظاهری شبیه به ستاره را دارند. شاخه این جانوران خارپوستان بوده و محل زندگی آن ها نواحی گرمسیری و آب های سرد است. تعداد زیادی از ستاره های دریایی به رنگ روشن هستند. میزان تخم گذاری آن ها در یک سال به بیشتر از یک میلیون می رسد. نقاطی که به نور حساس هستند در بازوهای این ستاره ها وجود دارد که باعث واکنش این موجودات به نور می شود. غذای آن ها صدف است. در این جانور به جای گردش خون در بدن، دارای سیسنم گردش آب هستند.

ستاره های دریایی دارای اندازه و شکل های مختلفی هستند که متناسب با سازگاری آن ها در مقابل شرایط مختلف محیطی است. اما ساختار فیزیکی که دارند در کل به یک شکل و ستاره ای می باشد. در حالت طبیعی دارای ۵ بازو در روی یک صفحه مرکزی هستند ولی ممکن است تعداد بازوهای آن ها به ۲۰ عدد نیز برسد. این جانداران دارای اسکلت داخلی از جنس آهک بوده و سر و مغز ندارند. اما یک دهان دارند و دستگاه گردش آب در آن ها سلومی است. ساختار پوششی سختی از جنس کربنات کلسیم روی بدن ستاره ی دریایی وجود دارد. پوست این جاندار ظاهری چرم مانند و برخی اوقات خاردار است. تیغ های موجود روی پوست آن ها برای دفاع از جاندار است.

چندین مکنده به نام پاهای لوله ای در ساختار بدنی این خارپوستان وجود دارد که به به آن ها کمک می کند در صورت وارونه شدن، به حالت اولیه خود برگردند. ستاره های دریایی بدین صورت که ابتدا با خم کردن بازوهای خود، با استفاده از پاهای لوله ای خود و گرفتن یک سنگ، خود را روی آن سنگ می کشند. سپس خود را روی سنگ اندخته و با برگردان بدن خود به شکل اولیه برمی گردند.

این موجودات بدبو و کوچک، دارای چشمان بازویی هستند که می توانند اطراف خود را مشاهده کنند. این چشم ها در اندام های تاب دار آن ها دیده شده و ممکن است تعداد آن ها به ۵۰ عدد نیز برسد. قبلا دانشمندان بر این تصور بودند که این جانوران با تکیه بر بوی بد خود حرکت می کنند. اما امروزه می دانند که آن ها با استفاده از چشم های خود مسیر خود را پیدا می کنند. حتی در جاهای عمیقی که نور خورشید وجود ندارد، چشم های آن ها توانایی دید دارد. نحوه ی دید جانوران مذکور به شکل سیاه و سفید و با قدرتی به اندازه ی ۵۰۰ برابر کمتر از دید آدمی است.

محل زندگی این جانداران خارپوست در دریاها و اقیانوس های با شوری طبیعی است. به طوری که ستاره های دریایی را در آب های شیرین و آب هایی که شوری کم و یا خیلی زیاد دارند، نمی توان پیدا کرد. در سواحل و محل جزر و مد این ستاره ها را می توان دید. به همین دلیل با پدیده جزر این جانوران لب ساحل مشاهده می شوند. به طور کلی ستاره های دریایی را در اقیانوس آرام، اقیانوس اطلس، اقیانوس هند و قطب جنوب بیشتر وجود دارند.

دهان در قسمت زیرین بدن ستاره های دریایی قرار دارد که از داخل آن به درون بازوها، شیارهایی امتداد دارد. مری به عنوان لوله ای کوتاه می تواند دهان این موجودات را به معده متصل کند. این خارتنان توانایی خارج کردن معده خود را از دهان دارند. صدف ها، اصلی ترین غذای ستاره های دریایی هستند. آن ها با خارج کردن معده خود و گستردن آن روی طعمه می توانند صدف ها را ببلعند. باز کردن صدف ها قبل از بلعیدن، توسط مکنده های این جانداران انجام می شود.

یک ستاره ی دریایی وقتی یک بازوی خود را از دست می دهد می تواند دوباره رشد بازوی جدیدی را انجام دهد. برای ساخت بازوی جدید یا یک دیسک کامل از بازو رشد می کند و یا یک بخش کوچکی از دیسک می تواند باعث رشد آن شود. در لحظه ای که این موجودات بازوی خود را از دست می دهند محل زخم آن ها می توان عفونت کند. برای ترمیم بازوی جدید، چند ماه یا سال زمان لازم است. اما بازویی که جدا شده نیز می تواند با تامین مواد مغذی خود، دیسک و دهان خود را رشد داده و دوباره زندگی کند. واکنش به سیگنال های عصبی دلیل اصلی نرم شدن بافت پیوندی بدن جاندار و یا جدا شدن بخشی از بدن اوست.

خرچنگ ها، کرم ها، اسفنج ها و صدف های دریایی، جاندارانی هستند که به عنوان غذا برای این گروه از جانوران استفاده می شوند.