اسبک ماهی اریکتوس

نام علمی  :  Hippocampus erectus

خانواده  :  Syngnathidae

حداکثر اندازه : ۱۵ سانتیمتر

زیستگاه : دریای اندونزی، فیلیپین، اقیانوس هند، اقیانوس آرام،

دریای عمان، هاوایی

تغذیه : گوشتخوار

طول عمر: ۱ تا ۴ سال

دما : ۲۲ تا ۲۶ درجه سانتیگراد

شوری آب : ۱.۰۲۰ تا ۱.۰۲۵

اسیدیته آب : ۸.۱ تا ۸.۴

سختی آب : ۸ تا ۱۲

بر اساس ثبت جهانی، ۳۵ گونه مختلف اسب دریایی وجود دارد، هر چند منابع دیگر گونه های موجود را بین ۴۵ تا ۵۵ گونه مختلف ارزیابی می کنند و همچنان گونه های جدید نیز یافت می شوند. جزو ماهی ها هستند. آنها با استفاده از آبشش ها نفس می کشند، با استفاده از بادکنک شناوری (Swim bladder) می توانند شناوریت خود را کنترل کنند. اسب های دریایی یک پوشش درهم پیچیده دارند که به وسیله آن ستون فقرات ساخته شده از استخوان خود را می پوشانند. این موجودات در قسمت دم خود باله ندارند اما یک باله در پشت خود و چند باله ریز زیر شکم و روی سر خود دارند که باعث حفظ تعادل و بهبود عملکرد آنها در هنگام شنا می شود. اسب های دریایی در آب های معتدل و گرمسیری در سراسر جهان یافت می شوند. زیستگاه های مورد علاقه آنها در دریا صخره های مرجانی، علف‌های دریایی، خورِ رودخانه‌ای و جنگل های حرا است. در زمستان آنها برای فرار از آب و هوای سرد و طوفانی به سمت آب های عمیق تر حرکت می کنند. اسب دریایی از دم خود برای لنگر انداختن به اجسامی مانند جلبک دریایی و مرجان شاخه ای استفاده می کند. علیرغم تمایل آنها برای زندگی در آب های کم عمق، دیدن اسب های دریایی در مناطق وحشی دشوار است زیرا آنها می توانند بسیار آرام بمانند و با محیط اطراف خود آمیخته شوند. اسب های دریایی از پلانکتون و سخت پوستان های ریز مانند آمفیپود، دکاپودها و اسیدها و همچنین جلبک ها تغذیه می کنند. اسب های دریایی معده ندارند، بنابراین غذا خیلی سریع از بدن آنها عبور می کند و خارج می شود به همین علت آنها باید بین ۳۰ تا ۵۰ بار در روز غذا بخورند.

اگرچه اسب های آبی از انواع ماهی ها محسوب می شوند اما شناگرهای خوبی نیستند. اسب های دریایی ترجیح می دهند در یک منطقه و به صورت ثابت استراحت کنند، گاهی اوقات روزها در همان مرجان یا جلبک دریایی باقی می مانند. آنها خیلی سریع و حداکثر ۵۰ بار در ثانیه باله های خود را تکان می دهند، اما سریع حرکت نمی کنند. این موجودات قادر به حرکت به سمت بالا، پایین، جلو یا عقب هستند. اسب های دریایی بینایی عالی دارند و چشمان آنها قادر است به طور مستقل در هر دو طرف سرشان را تحت کنترل قرار دهد. این بدان معنی است که آنها می توانند همزمان به جلو و عقب نگاه کنند این امر به ویژه زمانی مفید است که آنها بخواهند برای شکار کردن از آن استفاده کنند. همچنین اسب دریایی دارای یک پوزه ی بلند است که از آن برای مکش غذاها استفاده می کند. نکته جالب توجه این است که اگر طعمه اسب های دریایی بزرگتر از پوزه آنها باشد، می توانند پوزه خود را به اندازه ی طعمه گسترش دهند. آنها قادر به جویدن نیستند و مجبورند مواد غذایی را هنگام خوردن از هم جدا کنند. آمیزش اسب های دریایی بسیار رمانتیک و با شکوه و بیشتر شبیه به یک رقص کلاسیک است. این گونه از جانواران برای آمیزش و تولید مثل به یکدیگر نزدیک شده و دم خود را به هم قلاب می کنند. اسب‌ های دریایی بسیار موجودات عجیبی هستند. جالب است بدانید در زمینه فرزندآوری و تولید مثل، جنس نر آنها به جای ماده نوزادان را نگهداری و به دنیا می آورد. نحوه تولید مثل در اسب های دریایی به این گونه است که جنس نر دارای یک محفظه و کیسه در بدن خود است و تخمک ماده را در آن بارور می کند. این تخمک ها تا رسیدن به رشد نسبی و شکل یافته خود درون کیسه می مانند و پس از سپری شدن این چرخه، آنها را در دریا رها می کنند.